ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលបានឃើញមិត្តៗគាំទ្រប្លុករបស់ខ្ញុំ

បរាភវសូត្រ

គឺជាធម៌សម្ដែងនូវវិនាសទាំង ១២ ប្រការដែលជាការទូលសួររបស់ទេព្ដានិងការឆ្លើយតបរបស់ព្រះសាស្ដា ។

(បទបឋ្យាវត្ត)

បរាភវន្តំ បុរិសំ មយំ បុច្ឆាម គោតមំ

ភវន្តំ បុដ្ឋុមាគម្ម កឹ បរាភវតោ   មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយមកសូមទូលសួរ  

នូវហេតុដែលគួរចម្រើនវិនាស

ប្រុសស្រីក្នុងលោកសន្និវាស                           

ដែលនឹងវិនាសសាបសូន្យចាកគុណ ។

ឆ្ពោះព្រះគោតម ព្រះអង្គមានបុណ្យ           

មេត្តានិមន្តសម្តែងឱ្យទាន

ធម្មជាតិដូចម្តេចដែលជាប្រធាន                   

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

សុវិជានោ ភវំ ហោតិ សុវិជានោ បរាភវោ

ធម្មកាមោ ភវំ ហោតិ   ធម្មទេស្សី បរាភវោ ។

អ្នកដែលចម្រើនតថាគតស្គាល់ងាយ                

អ្នកដែលអន្តរាយតថាគតស្គាល់ពិត

អ្នកប្រាថ្នាធម៌ល្អិតល្អក្នុងចិត្ត                               

ហើយខំប្រព្រឹត្តនឹងបានចម្រើន ។

អ្នកដែលទ្រុស្តធម៌ស្អប់ធម៌ឥតកើន                  

ឥតកើនចម្រើនវិនាសទៅមុខ ។

ឥតិហេតំ វិជានាម បឋមោ សោ បរាភវោ

ទុតិយំ ភគវា ព្រូហិ កឹ        បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង              

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                               

វិនាសនោះឈ្មោះទី១ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                          

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី២អ្វីជាប្រធាន                                         

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

 អសន្តស្ស បិយា ហោន្តិ សន្តេន កុរុតេ បិយំ

អសតំ ធម្ម រោចេតិ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

អ្នកដែលស្រឡាញ់ពេញចិត្តស្នេហា               

តែនឹងមនុស្សណាអសប្បុរស

តែងមិនស្រឡាញ់ពេញចិត្តទាំងអស់             

នឹងអ្នកសប្បុរសមកធ្វើជាមិត្រ  ។

សេចក្តីស្រឡាញ់ពេញចិត្តគំនិត                     

ហើយទៅគប់ពិតអសប្បុរស

គាប់ចិត្តក្នុងធម៌ឬមួយរបស់                             

ហេតុនោះទាំងអស់នាំឱ្យវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម ទុតិយោ សោ បរាភវោ

តតិយំ ភគវា ព្រូហិ កឹ បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង              

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                               

វិនាសនោះឈ្មោះទី២ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                           

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី៣អ្វីជាប្រធាន                                        

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស  ។

និទ្ទាសីលី សភាសីលី អនុដ្ឋាតា ច យោ នរោ

អលសោ កោធបញ្ញាណោ តំ បរាភវតោ មុខំ។

អ្នកដេកច្រើន១និយាយច្រើន១                        

និងអ្នកឥតព្រួយឥតគិតប្រឹងប្រែង

អ្នកខ្ជិលច្រអូសមិនមានខ្នះខ្នែង                       

ខឹងច្រើនសម្តែងឱ្យគេឃើញបាន ។

ហេតុធម៌ទាំងនោះមិនជាកល្យាណ                

នាំឱ្យខកខានខាតខូចប្រយោជន៍

មានជាប្រធានតិចច្រើនដោយហោច            

នាំបង់ប្រយោជន៍ហើយឱ្យវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម តតិយោ សោ បរាភវោ

ចតុត្ថំ ភគវា ព្រូហិ កឹ        បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង                 

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្ដីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                                  

វិនាសនោះឈ្មោះទី៣ទាន់ហន់។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                             

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី៤អ្វីជាប្រធាន                                            

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

យោ មាតរំ បិតរំ វា    ជិណ្ណក៓ គតយោព្វនំ

បហុសន្តោ ន ភរតិ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

នរជនណាមានទ្រព្យធនធាន                        

ហើយខ្លួនមិនបានចិញ្ចឹមរក្សា

មាតាបិតាដែលចាស់ជរា                                  

ហេតុនោះទៅជានាំឱ្យវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម ច តុត្ថោ សោ បរាភវោ

បញ្ចមំ ភគវា ព្រូហិ កឹ បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង              

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                               

វិនាសនោះឈ្មោះទី៤ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                          

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី៥អ្វីជាប្រធាន                                         

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

យោ ព្រាហ្មណំ សមណំ វា អញ្ញំ វាបិ វនិព្វក៓

មុសាវាទេន វញ្ចេតិ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

ជនបញ្ឆោតព្រាហ្មណ៍ឬពួកសមណៈ             

ពួកស្មូមឬអ្នកដទៃៗ

ដោយមុសាវាទឃ្លាតពាក្យប្រពៃ                    

នោះប្រធាននៃសេចក្តីវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម បញ្ចមោ សោ បរាភវោ

ឆដ្ឋមំ ភគវា ព្រូហិ កឹ        បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង            

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                              

វិនាសនោះឈ្មោះទី៥ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                         

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី៦អ្វីជាប្រធាន                                       

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

បហុតវិត្តោ បុរិសោ សហិរញ្ញោ សភោជនោ

ឯកោ ភុញ្ជតិ សាទូនិ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

បុរសអ្នកមានទ្រព្យធនធានច្រើន                

មាសប្រាក់ចម្រើននិងគ្រឿងអាហារ

លបលាក់របស់ដែលឆ្ងាញ់ពិសា                   

ស៊ីម្នាក់ឯងជាប្រធានវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម ឆដ្ឋមោ សោ បរាភវោ

សត្តមំ ភគវា ព្រូហិ កឹ        បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង              

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                               

វិនាសនោះឈ្មោះទី៦ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                          

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី៧អ្វីជាប្រធាន                                        

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

ជាតិត្ថទ្ធោ ធនត្ថទ្ធោ គោត្តត្ថទ្ធោ ច យោ នរោ

សញ្ញាតឹ អតិមញ្ញេតិ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

អ្នកដែលប្រកាន់ជាតិទ្រព្យត្រកូល                  

ហើយមិនប្រមូលសាច់ញាតិសន្តាន

មើលងាយញាតិខ្លួនដោយអាងខ្លួនមាន        

នោះជាប្រធានសេចក្តីវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម សត្តមោ សោ បរាភវោ

អដ្ឋមំ ភគវា ព្រូហិ កឹ        បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង              

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                                

វិនាសនោះឈ្មោះទី៧ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                            

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី៨អ្វីជាប្រធាន                                          

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

ឥត្ថីធុត្តោ សុរាធុត្តោ អក្ខធុត្តោ ច យោ នរោ

លទ្ធំ លទ្ធំ វិនាសេតិ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

ជនអ្នកប្រព្រឹត្តល្បែងបីប្រការ                      

ល្បែងស្រីល្បែងស្រាល្បែងភ្នាល់ទាំងឡាយ

ធ្វើទ្រព្យខ្លួនមានឱ្យអន្តរាយ                          

ការល្បែងទាំងឡាយនោះនាំវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម អដ្ឋមោ សោ បរាភវោ

នវមំ ភគវា ព្រូហិ កឹ   បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង                    

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                                      

វិនាសនោះឈ្មោះទី៨ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                                 

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី៩អ្វីជាប្រធាន                                                

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

សេហិ ទារេហិ អសន្តុដ្ឋោ វេសិយាសុ បទុស្សតិ

ទុស្សតិ បរទារេសុ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

ប្រុសមិនត្រេកអរនឹងប្រពន្ធខ្លួន                      

ហើយទៅជាប់ចួននឹងស្រីពេស្យា

ទ្រុស្តនឹងប្រពន្ធកូនជននានា                            

ហេតុនោះទៅជានាំឱ្យវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម នវមោ សោ បរាភវោ

ទសមំ ភគវា ព្រូហិ កឹ    បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង                  

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                                   

វិនាសនោះឈ្មោះទី៩ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                               

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី១០អ្វីជាប្រធាន                                           

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

អតីត យោព្វនោ បោសោ អានេតិ តិម្ពរុត្ថនី

តស្សា ឥស្សា ន សុបតិ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

បុរសមានវ័យដែលចាស់ហួសពេក          

ហើយមានតម្រេកដោយក្ដីតណ្ហា

នាំយកស្រីក្មេងមកធ្វើភរិយា                     

ហេតុនោះទៅជានាំឱ្យវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម ទសមោ សោ បរាភវោ

ឯកាទសមំ ភគវា ព្រូហិ កឹ បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង              

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                               

វិនាសនោះឈ្មោះទី១០ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                           

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី១១អ្វីជាប្រធាន                                     

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

ឥត្ថី សោណ្ឌី វិកិរណឹ បុរិសំ វាបិ តាទិសំ

ឥស្សរិយស្មឹ ឋបេតិ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

បុរសតាំងស្រីអ្នកលេងខ្ជះខ្ជាយ                 

ឬស្រីទាំងឡាយតាំងបុរសនោះ

ដែលជាអ្នកលេងខ្ជះខ្ជាយដូច្នោះ               

អំពើទាំងនោះនាំឱ្យវិនាស ។

ឥតិហេតំ វិជានាម ឯកាទសមោ សោ បរាភវោ

ទ្វាទសមំ ភគវា ព្រូហិ កឹ បរាភវតោ មុខំ ។

យើងខ្ញុំទាំងឡាយបានដឹងជាក់ស្តែង              

វិនាសនេះឯងព្រោះហេតុដូច្នោះ

ក្តីវិនាសនេះបើរាប់សង្គ្រោះ                              

វិនាសនោះឈ្មោះទី១១ទាន់ហន់ ។

បពិត្រព្រះអង្គព្រះនាមភគវន្ត                         

សូមទ្រង់និមន្តសម្តែងឱ្យទាន

វិនាសទី១២អ្វីជាប្រធាន                                     

នាំសត្វឱ្យមានសេចក្តីវិនាស ។

អប្បភោគោ មហាតណ្ហោ ខត្តិយេ ជាយតេ កុលេ

សោ ច រជ្ជំ     បត្ថយតិ តំ បរាភវតោ មុខំ ។

ជនណាកើតក្នុងត្រកូលជាក្សត្រ                        

អ្នកក្សត់សម្បត្តិហើយប្រាថ្នាធំ

ចង់បានជាស្តេចសោយរាជ្យស្តុកស្តម្ភ             

ហេតុនោះនឹងនាំឱ្យដល់វិនាស ។

ឯតេ បរាភវេ លោកេ បណ្ឌិតោ សមវេក្ខិយ

អរិយទស្សន សម្បន្នោ ស លោកំ ភជតេ សិវំ៕

ជនជាបណ្ឌិតគំនិតប្រសើរ                                  

បានឃើញដំណើរនៃហេតុវិនាស

ដល់សត្វក្នុងលោកសន្និវាស                              

គេចពីវិនាសគប់រកចម្រើន ៕

 

(អ្នកបាន ដឹងពីហេតុនៃសេចក្តីវិនាស ទាំង ១២ ប្រការហើយ ចូរហ្វឹកហាត់ ខ្លួនវៀរលែង នូវអបាយមុខទាំងអស់ដែលជាហេតុនៃសេចក្តីវិនាស ដើម្បីបាន នូវសេចក្តិ នឹងកិត្តិយស កេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អ ក្នុងសង្គម…។)

 

ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលបានឃើញមិត្តៗគាំទ្រប្លុករបស់ខ្ញុំ

ភិក្ខុវិភង្គ ២២៧ សិក្ខាបទ

 

ប្រែសំរួលដោយ ព្រះគ្រូចៅអធិការ វត្ត សាយសមុនីរាមj

ព.ស ២៥៥៧

អារម្ភកថា

ខ្ញុំព្រះករុណា ជាព្រះគ្រូចៅអធិការវត្ត សាយសមុនីរាម បានរៀបចំសៀវភៅមួយដាក់ឈ្មោះថា ភិក្ខុបាតិមោក្ខ សៀវភៅនេះដក់ស្រង់ចេញពីគម្ពីរព្រះត្រៃបិដកបាឡី នឹងសេចក្តីប្រែជាភាសាខ្មែរ វិន័យបិដក (មហាវិភង្គ បឋមភាគ លេខ ១ វេរញ្ចកណ្ឌ និងបារាជិកកណ្ឌ, មហាវិភង្គ ទុតិយភាគ លេខ ២ តេរសកណ្ឌ និងអនិយតកណ្ឌ, មហាវិភង្គ តតិយភាគ លេខ ៣ និស្សគ្គិយកណ្ឌ និងបាចិត្តិយាកណ្ឌ, មហាវិភង្គ ចតុត្ថភាគ លេខ ៤ បាចិត្តិយាកណ្ឌ បាដិទេសនីយកណ្ឌ សេខិយកណ្ឌ និងអធិករណសមថកណ្ឌ, មហាវគ្គ បឋមភាគ លេខ ៦ ឧបោសថក្ខន្ធកៈ) ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការរៀនសូត្រព្រះពុទ្ធវចនៈ មានព្រះវិន័យជាដើម ។

ពុទ្ធានុញាត

អនុជានាមិ ភិក្ខវេ សកឹ បក្ខស្ស ចតុទ្ទសេ វា បណ្ណរសេ វា បាតិមោក្ខំ ឧទ្ទិសិតុំ ។ (បិ៦, ទំ៣៤៥)

ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តថាគតអនុញ្ញាតឲ្យភិក្ខុសំដែងនូវបាតិមោក្ខ ១បក្ខម្តងគឺ ក្នុងថ្ងៃទី ១៤ ក្តី ទី ១៥ក្តី ។

សំណួរៈ សួរថា តើត្រូវធ្វើដូចម្តេចខ្លះ ដើម្បីនឹងសំដែងបាតិមោក្ខ ?

ចម្លើយៈ ឆ្លើយថា ដើម្បីនឹងសំដែងបាតិមោក្ខត្រូវផ្ដោតទៅលើគោលសំខាន់ៗ ១០ យ៉ាងគឺៈ

១ បើនៅក្នុងខណ្ឌសីមា មិនទាន់បានសន្មតិរោងឧបាសថទេត្រូវសន្មតិឲ្យហើយ ។

២ ត្រូវធ្វើបុព្វករណៈគឺ បោសសំអាតរោងឧបោសថ អុជប្រទីប តម្កល់ទឹកឆាន់ ទឹកប្រើប្រាស់ ក្រាលអាសនៈ ។

៣ ត្រូវធ្វើបុព្វកិច្ចគឺ ប្រមូលភិក្ខុដែលនៅក្នុងខណ្ឌសីមាមកប្រជុំគ្នា ឬនាំឆន្ទៈ និងបរិសុទ្ធិរបស់ភិក្ខុអ្នកគួរដល់ឆន្ទៈ និងបរិសុទ្ទិ ព្រមទាំងរាប់រដូវ ថាជាឧបាសថទីប៉ុន្មានៗ? ក្នុងរដូវអ្វី? ប៉ុន្តែការឲ្យឱវាទដល់ភិក្ខុនីមិនមានទេ (ព្រោះគ្មានភិក្ខុនី), ហើយត្រូវរាប់ចំនួនភិក្ខុ ទាំងអស់ដែលមានក្នុងខណ្ឌសីមា ។

៤ បើមានអាបត្តិត្រូវសំដែងអាបត្តិចេញ (ព្រោះថា ឧបាសថកម្ម ជាកម្មបរិសុទ្ធ) បើធ្វើទាំងសីលមិនបរិសុទ្ធ ក៏ប្រព្រឹត្តទៅជាអាបត្តិទៀតផង ។

៥ បើមានភិក្ខុចាប់ពី ៤ រូបឡើងទៅ ត្រូវភិក្ខុសន្មតិខ្លួនឯងដើម្បីសួរវិន័យ ចំណែកភិក្ខុអ្នកស្វាធ្យាយបាតិមោក្ខ គប្បីសន្មតិខ្លួនឆ្លើយវិន័យ បន្ទាប់មកភិក្ខុអ្នកសួរត្រូវអារធនា ភិក្ខុអ្នកឆ្លើយឲ្យឡើងលើអាសនៈ ដើម្បីសម្ដែងបាតិមោ្កក្ខ ។

៦ បើមានអត្តរាយដល់ភិក្ខុទាំងឡាយ ព្រះអង្គទ្រង់ឲ្យសំដែងដោយសង្ខេបបាន ។

៧ បើមិនមានអត្តរាយណាមួយក្នុងអត្តរាយទាំង ១០ទេ ត្រូវភិក្ខុសំដែងដោយពិស្តារ ។

៨ ការសំដែងបាតិមោក្ខនេះត្រូវមានភិក្ខុចាប់ពី ៤ រូបឡើងទៅ ។

៩ បើតិចជាង ៤ រូបចុះត្រូវធ្វើបារិសុទ្ធិ ឬអធិដ្ឋានឧបោសថ ។

១០ ភិក្ខុអ្នកសួរ និងភិក្ខុអ្នកឆ្លើយត្រូវចេះអក្ខរប្បភេទ ព្រោះថាកម្មរមែងកំរើកដោយវិបត្តអក្ខរ គឺ សិថិល ធនិត និគ្គហិត វិមុត ។ ដូច្នេះក្នុងកាលសូត្រត្រូវហ្វឹកហាត់ ឋាន និងករណឲ្យស្ទាត់ជំនាញរត់មាត់សិនទើបផ្តើមតាំងញ្ញត្តិ ។

 

នមោ តស្ស ភគវតោ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស ។

(៣ចប់)

(ភិក្ខុសួរ) សុណាតុ មេ ភន្តេ សង្ឃោ ។ យទិ សង្ឃស្ស បត្តកល្លំ, អាយស្មន្តំ (ឥត្ថន្នាមំ) វិនយំ បុច្ឆេយ្យំ ។

នមោ តស្ស ភគវតោ អរហតោ សម្មាសម្ពុទ្ធស្ស ។

(៣ចប់)

(ភិក្ខុឆ្លើយ) សុណាតុ មេ ភន្តេ សង្ឃោ ។ យទិ សង្ឃស្ស បត្តកល្លំ, អាយស្មតា (ឥត្ថន្នាមេន) វិនយំ វិស្សជ្ជេយ្យំ ។

(ភិក្ខុសួរ) សម្មជ្ជនី បទីបោ ច ឧទកំ អាសនេន ច ឧបោថស្ស ឯតានិ, បុព្វករណន្តិ វុច្ចតិ ។ ឧកាស សម្មជ្ជនី ?

(ភិក្ខុឆ្លើយ) សម្មជ្ជនករណញ្ច ។

(ភិក្ខុសួរ) បទីបោ ច ?

(ភិក្ខុឆ្លើយ) បទីបឧជ្ជលនញ្ច ឥទានិ សុរិយាលោកស្ស (នត្ថិតាយ បទីបកិច្ចំ អត្ថិ) ។

(ភិក្ខុសួរ) ឧទកំ អាសនេន ច ?

(ភិក្ខុឆ្លើយ) អាសនេន សហ បានីយបរិភោជនីយឧទកដ្ឋបនញ្ច ។

(ភិក្ខុសួរ) ឧបោសថស្ស ឯតានិ បុព្វករណន្តិ វុច្ចតិ ?

(ភិក្ខុឆ្លើយ) ឯតានិ ចត្តារិ វត្តានិ សម្មជ្ជនករណាទីនិ សង្ឃសន្និបាតតោ បឋមំ កត្តព្វត្តា ឧបោសថស្ស ឧបោសថកម្មស្ស បុព្វករណន្តិ វុច្ចតិ បុព្វករណានីតិ អក្ខាតានិ ។

(ភិក្ខុសួរ) ឆន្ទបារិសុទ្ធិ ឧតុក្ខានំ ភិក្ខុគណនា ច ឱវាទោ ឧបោសថស្ស ឯតានិ បុព្វកិច្ចន្តិ វុច្ចតិ ៕ ឆន្ទបារិសុទ្ធិ ?

(ភិក្ខុឆ្លើយ) ឆន្ទារហាណំ ភិក្ខូនំ ឆន្ទបារិសុទ្ធិអាហរណញ្ច (ឥធ នត្ថិ) (បើមានឆន្ទៈ ឬបារិសុទ្ធិត្រូវថា ឥធ អត្ថិ) ។

(ភិក្ខុសួរ) ឧតុក្ខានំ ?

(ភិក្ខុឆ្លើយ) ហេមន្តាទីនំ តិណ្ណំ ឧតូនំ ឯត្តកំ អតិក្កន្តំ, ឯត្តកំ អវសិដ្ឋន្តិ ឯវំ ឧតុអាចិក្ខនំ, ឧតូនីធ បន សាសនេ ហេមន្តគិម្ហវស្សានានំ វសេន តីណិ ហោន្តិ ។

(ឆ្នាំដែលគ្មានអធិកមាស)

អយំ ហេមន្តឧតុ(ហេមន្តឧតុ, គិម្ហឧតុ,វស្សានឧតុ), អស្មឹ ឧតុម្ហិ អដ្ឋឧបោសថា, ឥមិនា បក្ខេនឯកោ ឧបោសថោ សម្បត្តោ, (នត្ថិ ឧបោសថោអតិក្កន្តោ, សត្តឧបោសថា អវសិដ្ឋា) ។

ហេមន្តរដូវ (១រោច កត្តិក ដល់ ១៥កើត ផល្គុន)

១៥រោច, កត្តិកៈ ប្តូរដូវហើយថាដូចខាងលើ

១៥កើត, មិគសិរៈ ឯកោ ឧបោសថោ អតិក្កន្តោ, ឆ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៤រោច, មិគសិរៈ ទ្វេ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, បញ្ច ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, បុស្សៈ តយោ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ចត្តារោ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥រោច, បុស្សៈ ចត្តារោ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, តយោ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, មាឃៈ បញ្ច ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ទ្វេ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៤រោច, មាឃៈ ឆ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ឯកោ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, ផល្គុនៈ សត្ត ឧបោសថា អតិក្កន្តា, អដ្ឋ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

គិម្ហរដូវ (១រោច ផល្គុន ដល់ ១៥កើត អាសាឍ)

១៥រោច, ផល្គុនៈ នត្ថិ ឧបោសថា អតិក្កន្តោ, សត្ត ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, ចេត្រៈ ឯកោ ឧបោសថោ អតិក្កន្តា, ឆ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៤រោច, ចេត្រៈ ទ្វេ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, បញ្ច ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, វិសាខៈ តយោ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ចត្តារោ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥រោច, វិសាខៈ ចត្តារោ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, តយោ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, ជេស្ឋៈ បញ្ច ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ទ្វេ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៤រោច, ជេស្ឋៈ ឆ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ឯកើត ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, អាសាឍៈ សត្ត ឧបោសថា អតិក្កន្តា, អដ្ឋ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

វស្សានរដូវ (១រោច អាសាឍ ដល់ ១៥កើត កត្តិក)

១៥រោច, អាសាឍ ត្រូវដូរក្នុងរង្វង់ក្រចក (...)១ ថា វស្សានឧតុ, ត្រូវដូរត្រង់ អដ្ឋ ឧបោសថា ជា សត្ត ច ឧបោសថា, ឯកា ច បវារណា វិញ ។ ចំណែកក្នុង (...)២ ត្រូវដូរត្រង់ សត្តឧបោសថា អវសិដ្ឋា ជា ឆ ច ឧបោសថា ឯកា ច បវារណា អវសិដ្ឋា យ៉ាងនេះវិញ ។

១៥កើត, ស្រាពណ៏ៈ ឯកោ ឧបោសថា អតិក្កន្តោ, បញ្ច ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៤រោច, ស្រាពណ៏ៈ ទ្វេ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ចត្តារោ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, ភទ្របទៈ តយោ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, តយោ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥រោច, ភទ្របទៈ ចត្តារោ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ទ្វេ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, អស្សុជៈ ជាថ្ងៃបវារណាត្រូវថាតាមខាងក្រោមនេះយ៉ងនេះ

អយំ វស្សានឧតុ អស្មឹ ឧតុម្ហិ សត្ត ច ឧបោសថា, ឯកា ច បវារណា, ឥមិនា បក្ខេន បវារណា សម្បត្តា, បញ្ច ឧបោសថា អតិក្កន្តោ, ទ្វេ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៤រោច, អស្សុជៈ បញ្ច ឧបោសថា ឯកា ច បវារណា អតិក្កន្តា ឯកោ ឧបោសថោ អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, កត្តិកៈ ឆ ច ឧបោសថា ឯកា ច បវារណា អតិក្កន្តា,សត្ត ចឧបោសថា ឯកោ ច បវារណា បរិណ្ណា ។

(សំរាប់ឆ្នាំដែលមានអធិកមាស)

អយំ គិម្ហឧតុ(ហេមន្តឧតុ, គិម្ហឧតុ, វស្សានឧតុ), អស្មឹ ឧតុម្ហិ បកតិវសេន អដ្ឋ ឧបោសថា, អធិកាមាសវសេន ទស ឧបោសថា, ឥមស្មឹ បន ឧតុម្ហិ (អធិកាមសោ ភវិស្សតិ), តស្មា ឥមិនា បក្ខេន ឯកោ ឧបោសថោ សម្បត្តោ, (នត្ថិ ឧបោសថោ អតិក្កន្តា, នវ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

គិម្ហរដូវ (មានអធិកាមាស) ១០ ឧបោសថ

ចាប់ពី (១រោច , ផល្គុន ដល់ ១៥កើត, ទុតិយាសាឍ)

១៥រោច, ផល្គុនៈ ថាតាមខាងលើទាំងអស់ ។

១៥កើត, ចេត្រៈ ឯកោ ឧបោសថា អតិក្កន្តោ, អដ្ឋ ឧបោសថោ អវសិដ្ឋា ។

១៤រោច, ចេត្រៈ ទ្វេ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, សត្ត ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, វិសាខៈ តយោ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ឆ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥រោច, វិសាខៈ ចត្តារោ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, បញ្ច ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, ជេស្ឋៈ បញ្ច ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ចត្តារោ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៤រោច, ជេស្ឋៈ ឆ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, តយោ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, បឋមសាឍៈ សត្ត ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ទ្វេ ឧបោសថា អវសិដ្ឋា ។

១៥រោច, បឋមសាឍៈ អដ្ឋ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ឯកោ ឧបោសថោ អវសិដ្ឋា ។

១៥កើត, ទុតិយាសាឍៈ នវ ឧបោសថា អតិក្កន្តា, ទស ឧបោសថា បរិបណ្ណា ។

វស្សានរដូវ (មានអធិកមាស) ប្លែកត្រង់ខាងដើមរដូវគឺ ដូរថ្ងៃ ១៥រោច, (ឆ្នាំដែលគ្មានអធិកមាស) ជាថ្ងៃ១៥រោច, ទុតិយាសាឍវិញ (ឆ្នាំដែលមានអធិកមាស)

ហេមន្តរដូវ (មានអធិកមាស) ដូចគ្នា ហេមន្តរដូវ (គ្មានអធិកមាស) ឆ្នាំដែលមានអធិកមាសនេះខុសតែក្នុងគិម្ហរដូវប៉ុណ្ណោះ រដូវដ៏សេស មិនខុសគ្នាទេ ។

(ភិក្ខុសួរ) ភិក្ខុគណនា ច ?

(ភិក្ខុឆ្លើយ) ឥមស្មឹ ឧបោសថគ្គេ សន្និបតិតានំ ភិក្ខូនំ គណនា (...)(បើមានភិក្ខុចំនួនៈ ៤ ចត្តារោ, ៥ បញ្ច, ៦ ឆ, ៧ សត្ត, ៨ អដ្ឋ, ៩ នវ, ១០ ទស, ១១ ឯកាទស, ១២ ទ្វាទស, ១៣ តេរស, ១៤ ចាតុទ្ទស, ១៥ បណ្ណរស, ១៦ សោឡស, សត្តរស, ១៨ អដ្ឋរស, ១៩ ឯកូនវីសតិ, ២០ វីសតិ, ២១ ឯកវីសតិ, ២២ ពាវីសតិ, ២៣ តេវិសតិ, ២៤ ចតុវីសតិ, ២៥ បញ្ចវីសតិ, ២៦ ឆព្វីសតិ, ២៧ សត្តវីសតិ,២៨ អដ្ឋវីសតិ,