បិដក ភាគ ៥១ - ទំព័រទី ១១៨

បិដក ភាគ ៥១ - ទំព័រទី ១១៨

 [​៦៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​បាណាតិបាត​ ​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​អទិន្នាទាន​ ​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​កា​មេ​សុ​មិច្ឆាចារ​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​មុសាវាទ​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​បិ​សុ​ណា​វាចា​ ​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជា​ហតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​ផរុសវាចា​ ​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​សម្ផប្បលាប​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​

បិដក ភាគ ៥១ - ទំព័រទី ១១៩

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​អភិជ្ឈា​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​ព្យាបាទ​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​មាន​ ​៣​ ​ប្រការ​ ​គឺ​ ​មាន​លោភៈ​ជាហេតុ​ ​ ​១​ ​មាន​ទោសៈ​ជាហេតុ​ ​១​ ​មាន​មោហៈ​ជាហេតុ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​ដំណើរ​ដូច្នេះ​ឯង​ ​លោភៈ​ ​ឈ្មោះថា​ជាហេតុ​ ​ជា​ដែន​កើត​នៃ​កម្ម​ ​ទោសៈ​ ​ឈ្មោះថា​ជាហេតុ​ ​ជា​ដែន​កើត​នៃ​កម្ម​ ​មោហៈ​ ​ឈ្មោះថា​ជាហេតុ​ ​ជា​ដែន​កើត​នៃ​កម្ម​ ​ព្រោះ​អស់​លោភៈ​ ​ទើប​អស់​ហេតុ​នៃ​កម្ម​ ​ព្រោះ​អស់​ទោសៈ​ ​ទើប​អស់​ហេតុ​នៃ​កម្ម​ ​ព្រោះ​អស់​មោហៈ​ ​ទើប​អស់​ហេតុ​នៃ​កម្ម​។​